https://www.onthespotmag.gr/cities-and-society/paideia-me-eyreia-optiki/
Πόσο επίσημο, το πρώτο κουδούνι! Τα σχολεία μας ντύθηκαν με Αγιασμό και ευλογούν την παράδοση των παιδιών μας, στο χώρο της Μόρφωσης και της Παιδείας. Μια εικόνα αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. Δεν είναι τα χρώματα, τα κτίρια, οι δάσκαλοι, είναι η αίσθηση ότι από εκεί μέσα θα γεμίσει η βαλίτσα τους με όλα τα απαραίτητα εφόδια για το ταξίδι της ζωής.
Οι αυλές άλλαξαν, δεν παίζουν σχοινάκι και οι ορθογώνιες τσάντες με το κουμπί, μένουν σε χρονοντούλαπο. Τα χρώματα πιο ζωηρά από ποτέ, κρύβουν ενίοτε τα παιδιά σε σκιές υπερκαταναλωτισμού, στον υπέρμετρο πόθο ικανοποίησης αναγκών τους.
Έκδηλες ανησυχίες, ίδιες, επαναλαμβανόμενες, σα σε επανάληψη να τις αναπαριστά το πεζοδρόμιο, καθώς τα «πηγαδάκια γονιών» το επισκέπτονται και πάλι.
«Ανισότητα», η λέξη που κρύβεται πίσω από ολόκληρους διαλόγους αγωνιών. Πόσο κοστίζει η μόρφωση τελικά; Η δωρεάν παιδεία γιατί μπάζει τόσα νερά; Δεξιότητες να μάθουν τα παιδιά μας, πώς θα ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό του αύριο χωρίς αυτές; Όχι δεν είναι νωρίς, από μικρά πρέπει να μάθουν. Και η παιδικότητα μετατρέπεται σε ένα επιβαλλόμενο πρέπει.
Ένα χαρτί, λίστα όπως τη λένε, με πέντε τετράδια κάτι μολύβια, γόμες, μπογιές, πόσο βάρος μπορεί να έχει; Γιατί σε κάθε χέρι ζυγίζει ξεχωριστά; Και τι θα πει ο δάσκαλος, αν πάει σχολείο χωρίς αυτό; Πώς θα κριθεί η οικογένεια αυτή; Τακτικότητα, οι λίστες βοηθούν στη σωστή οργάνωση. Πόσο δίκαιο μοιάζει. Απλά καμιά φορά αναρωτιέμαι: Σε ένα σπίτι με πολλά δωμάτια, πολλά γραφεία, πόσο εύκολη γίνεται η τακτοποίηση και η σειρά των πραγμάτων και πόση δουλειά, σκέψη ακόμη και φαντασία απαιτείται ώστε να επιτευχθεί σε ένα μικρό σπίτι, με τα ίδια άτομα και τις ίδιες υποχρεώσεις; Η τακτικότητα είναι θέμα καλής θελήσεως, οι ανέσεις το κάνουν πιο εύκολο, αλλά η ζωή των περισσοτέρων δεν είναι εξασφαλισμένη εις το διηνεκές με ανέσεις.
Τα όνειρα για τα παιδιά μας στοιβάχτηκαν σε παροχές. Ξεκινούν και καταλήγουν σε ένα θρανίο. Να τους δώσουμε έναν καλύτερο κόσμο ή τα απαιτούμενα για να τον φτιάξουν; Kαι αν αυτή η συνταγή πετυχαίνει, γιατί ο κόσμος δεν γίνεται καλύτερος;
Διατηρούμε την ίδια συνταγή, συντηρώντας τις ίδιες συνθήκες. Ένα σχολείο για λίγους. Φυσική αγωγή χωρίς αθλητισμό, ξένες γλώσσες και πληροφορική χωρίς πιστοποίηση. Φτιάχτηκαν τόσοι χώροι που φιλοξενούν παιδιά με σκοπό τη μάθηση, τον αθλητισμό και την ψυχαγωγία, όμως με κατευθυνόμενη σκέψη και διαρκή αγώνα, να ακολουθούν κανόνες, ώσπου το βλέμμα και η ομιλία τους παύει να θυμίζει παιδιά αλλά μικρούς ενήλικες.
Σκοπός της εκπαίδευσης είναι η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ όλων όσων δε γνωρίζουμε, βήμα- βήμα να σκέφτονται και να επεξεργάζονται τις πληροφορίες, γεμίζοντας με εικόνες και εμπειρίες που θα τα βοηθήσει να μάθουν και νιώσουν αξίες.

Καμιά φορά σκέφτομαι ότι επίτηδες χώθηκε το φθινόπωρο στην έναρξη των σχολείων. Το θρόισμα των δέντρων τέτοιες μέρες μοιάζει να ψιθυρίζει τις αγωνίες των γονιών και μαθητών. Είναι τα χρώματα βλέπεις, το πορτοκαλοκίτρινο στις αίθουσες, στις ζωγραφιές βιβλίων. Τα ξερά φύλλα που τσαλακώνονται σα σελίδες τετραδίων. Μελωδίες που ξυπνούν καθώς το καλοκαίρι χαιρετά.
Τα παιδιά μας, μας έμαθαν το νόημα της ζωής, τους οφείλουμε μια παιδεία, αντάξια του δώρου που μας έκαναν. Στις αντιφατικές και δύσκολες μέρες, ας γίνουν οι μικρές κοινωνίες των σχολείων, παράδειγμα μιας σωστά δομημένης και ευσυνείδητης κοινωνίας.
Φέτος όσο ποτέ, μετά την εκκωφαντική ολιγωρία του υπουργείου να στηρίξει την παιδεία απέναντι σε αυτή τη δυστοπία, ας ευχηθούμε να μην έχει συνέπειες στη σχολική κοινότητα και η προσπάθεια των παιδιών να εξαλείψει την παραδοξότητα. Ας τα αφουγκραστούμε και να κατανοήσουμε την προσπάθειά τους, να ανταπεξέλθουν στις διαφορετικές συνθήκες που βίασαν τις ζωές μας, επιβάλλοντας έναν αλλιώτικο και παράταιρο με την παιδική-εφηβική ηλικία τρόπο ζωής. Η δυστοπία, αναγκάζει το σύνολο της μαθητικής κοινότητας «εκπαιδευτικούς και μαθητές», να φοράνε μάσκες. Να κρύβουν τα ροδαλά μάγουλα, τα χασμουρητά τους, τον ιδρώτα και κάθε έκφραση πίσω από αυτές, προκειμένου να προστατεύσουν την υγεία τους και τους οικείους τους. Να δείξουμε κατανόηση περισσότερο από ποτέ, στην ανάγκη τους για βαθιές ανάσες, ξεκούραση, παιχνίδι, ξενοιασιά και γέλιο.
Καλή σχολική χρονιά, με εκπαίδευση που διεγείρει τη σκέψη.
https://www.onthespotmag.gr/cities-and-society/paideia-me-eyreia-optiki/